Simmons (1982) mendefinisikan Biosfera sebagai permukaan bumi dan bahagian atmosfera yang paling bawah di mana organisma hidup. Selain itu, Biosfera ialah persekitaran organisma hidup, dibina oleh interaksi atmosfera-lautan, bumi dan persekitaran-permukaan bumi. (Bradshaw & Weaver 1992). Kesan pengurusan biodiversiti yang lemah telah menyebabkan Semenanjung Malaysia telah mengalami kehilangan sebahagian besar kawasan hutan dan kawasan tanah rendah, termasuk masalah kawasan hutan yang berpecah bahagi. Pada tahun 2008, hanya 45% daripada jumlah keseluruhan keluasan tanah di Semenanjung Malaysia adalah kawasan hutan (Rancangan Fizikal Negara ke-2, 2010). Akibat kemusnahan hutan, banyak kawasan hutan yang mempunyai cerun curam menjadi kawasan berisiko geo-bencana dan mudah terdedah kepada kejadian tanah runtuh.
Lebih membimbangkankan lagi, laporan Rancangan Fizikal negara kedua itu menyatakan, Semenanjung Malaysia telah mengalami kehilangan kawasan hutan yang ketara; daripada 9.5 juta hektar (1954) kepada 6 juta hektar (2000). Ini telah menyebabkan perubahan iklim di Malaysia. Kesan Perubahan Iklim di Malaysia terhadap biodiversiti adalah Risiko kebakaran hutan akan meningkat (terutamanya di kawasan tanah gambut) akibat kejadian kemarau yang berpanjangan. Risiko terhadap ekosistem semula jadi akan meningkat seperti fenomena kemusnahan batu karang. Walau bagaimanapun, kesan jangka panjang terhadap biodiversiti dan perkhidmatan ekosistem amat sukar untuk diramalkan disebabkan oleh proses ekologi yang kompleks. Kepupusan spesies-spesies tumbuhan dan haiwan yang sensitif terhadap perubahan cuaca mikro mungkin mudah berlaku.